Onlangs struikelde ik op straat en viel op mijn kin. Mijn huisarts zei: ‘nou dat is een mooie winkelhaak’. Ik kon het niet nalaten om haar te vertellen dat ik in het Repaircafe ook winkelhaken tegenkom, maar dat daar gelukkig geen bloed en pijn aan te pas komt. Ze vertelde dat ze vroeger een enorme hekel had aan borduren en dat soort handwerk. Ik zuchtte van opluchting toen ze zei: “Maar dit soort klusjes vind ik heerlijk om te doen". k zag haar een enorme draad in een naald doen. Voor mij een bijzondere ervaring om me even te kunnen verplaatsen in een kledingstuk met een scheurtje dat met enthousiasme wordt hersteld.

Onlangs heeft Winnifred in ons Verstelcafé  een korte broek opgelapt. De eigenaar was heel blij met het resultaat. De keer daarna kwam hij met een blouse met scheuren en had hij oude stropdassen bij zich om te gebruiken bij het oplappen. Zo werken we samen en inspireren we elkaar. En wat dat zelf verstellen betreft: in de laatste twee weken waren er twee jonge mannen die zeer veel interesse toonden in het zelf leren repareren van hun kleding. Daar werden we blij van.

Mede namens de andere vrouwen van het Verstelcafé, 

Annette Schutte