Heel bijzonder zoals in 2019 onze groep ‘Zin erin’ van start ging. Stadsdorper Joke Schouwenaar wilde een praatgroep beginnen over levensthema’s en bracht ons bij elkaar. Al vrij snel ontstond het idee om aan de hand van de thema’s uit het boek van Fokke Obbema “De zin van het leven” met elkaar te gaan praten. Om de beurt bereidden we een samenkomst voor, aan bod kwam o.a. kwetsbaarheid, lichamelijk verval en veerkracht, samen diepten we de onderwerpen uit.

Langzamerhand zijn wij vrijer gaan werken, verlopen de gesprekken heel organisch. Nu bedenken wij aan het eind van onze bijeenkomst een nieuw thema en eenieder houdt zich daar vooraf mee bezig. Inmiddels bespreken we van alles wat ons zoal bezighoudt zoals: dromen tot ‘wat geven wij door’ of ‘wat laten wij achter’.

Hieronder geven we een impressie van hoe we de gesprekken ervaren.

  • Het is heel fijn om deel te nemen aan een groep met leuke mensen die ook stil willen staan bij onze eigen ervaringen in deze levensfase. De herkenning, het plezier samen en de nieuwe inzichten zijn erg prettig. Dat we het trouw en al vijf jaar doen is ook bijzonder.
  • Het duurt een tijdje voor je het gevoel van veiligheid en vertrouwen met elkaar hebt opgebouwd en je jouw kwetsbaarheden en persoonlijke ‘roerselen’ met elkaar durft te delen. Het is bijzonder om dit met elkaar te kunnen delen en wat ook belangrijk is we kunnen ook lekker met elkaar lachen.
  • We raken echt vertrouwd met elkaar. We kunnen het echt overal over hebben, dat is heel bijzonder en geeft een groot gevoel van diepgang en zin. Het gaat over ons, maar ook over de vragen waar we als mens allemaal tegenaan lopen.
  • Het prettige is dat er ruimte en tijd is voor elkaars verhalen en er ook respect is voor ieders mening. Je wordt niet gelijk onderbroken, er wordt doorgevraagd, waardoor er diepgang ontstaat.

Aangezien het over levensthema's gaat, en er aandachtig naar je geluisterd wordt, heeft zo'n gesprekskring veel meerwaarde.

  • Ik vind het bijzonder hoe ons gesprek telkens een nieuw luikje in mijn bewustzijn opent en een ander licht op een oude gedachte of gewoonte laat schijnen.

En dan kunnen we ook nog heerlijk lachen om onszelf.

  • Voor mij voelt deze terugblik ook als een ode aan Joke, die de groep startte en hetzelfde jaar, tot ons verdriet, overleed. We zijn haar heel dankbaar en denken dat zij heel blij zou zijn geweest met wat haar initiatief ons brengt. Inspirerend was haar genereuze, warme liefdevolle aandacht voor ieders eigenheid.


Wil je zelf ook een groep beginnen?

Als je zelf zo’n groep zou willen beginnen, vraag dan eens in je omgeving of er mensen zijn die dat ook zouden willen. Zo’n begin, als wij maakten, aan de hand van een boek is een veilige start. Het geeft een soort kader voor een bijeenkomst als je elkaar nog moet leren kennen. En een passend klinkende naam kan ook helpen.

Marjan Stomph, Juul Veeneklaas, Annemiek de Witte, Marijn ten Holt, Marieke Aukes, Hester Smid en Annette Schutte