Regelmatig ben ik huiswacht of met een beter woord gastvrouw in een Natuurvriendenhuis in Wijk aan Zee. Een van de NIVON huizen. NIVON werkt met vrijwilligers, afgezien van een paar mensen in het hoofdbestuur.

Elk huis wordt beheerd door een grote groep vrijwilligers die de huizen het hele jaar rond openhouden. Afgelopen week was het mijn beurt. Elke donderdag is er ook een ploeg vrijwilligers aanwezig die allerlei technische onderhoudsklussen doen. En dat kwam goed uit!

Er was een groep basisschoolleerlingen die een afsluitend schoolkamp hadden. Op die donderdagochtend zaten elf kinderen in een tweepersoonskamer te chillen, met elkaar te stoeien en gekkigheid uit te halen. Toen ze geroepen werden om beneden te komen bleek de kamerdeur op slot. Er zat geen beweging meer in. Wat nu? Die kamer lag op de eerste verdieping! Hoe kwamen ze er nu uit?

Iemand van de werkploeg had net ramen gelapt en had zijn ladder nog tegen de buitenmuur staan. En zo gingen al die elf kinderen via de ladder van éénhoog naar beneden. Eigenlijk vonden ze dat best spannend. Hun juf vond het minder amusant, wie had aan het slot gezeten, terwijl dat niet mag? Niemand gaf een kik.

Uiteindelijk heeft de technische onderhoudsploeg de deur rond het slot open moeten zagen om de deur weer open te krijgen! Of het aan de kinderen lag of aan een versleten slot, dat zullen we nooit weten…

Annemiek de Witte